Дар бораи барномаи таълимӣ
Донишҷӯён ба ҷаҳони ҷолиби гузашта ғарқ мешаванд, рӯйдодҳои калидии таърихӣ, равандҳо ва шахсиятҳоро меомӯзанд. Онҳо давраҳо ва минтақаҳои гуногунро меомӯзанд, манбаъҳоро таҳлил мекунанд, тафаккури интиқодӣ ва малакаҳои таҳлили таърихиро инкишоф медиҳанд. Ба методологияи тадқиқоти илмӣ диққати махсус дода мешавад, ки ба хатмкунандагон имкон медиҳад, ки барои фаъолияти минбаъдаи илмӣ, омӯзгорӣ ё касбӣ дар соҳаи фарҳанг, туризм, идоракунии давлатӣ ва дигар соҳаҳое, ки бо донишҳои таърихӣ алоқаманданд, омода шаванд. Барнома фаҳмиши амиқи гузаштаҳоро ташаккул медиҳад, ки дар фаҳмидани имрӯз ва сохтани оянда кӯмак мекунад.