Дар бораи барномаи таълимӣ
Барномаи таълимӣ омодасозии мутахассисонро, ки ду забони хориҷиро озодона медонанд, инчунин малакаҳои касбиро, ки барои фаъолияти касбӣ дар соҳаи тарҷума, ҳамроҳии лингвистикӣ, омӯзиши забонҳои хориҷӣ, туризм, инчунин дар фаъолияти илмӣ-тадқиқотӣ заруранд, таъмин менамояд. Барнома бо таърих ва фарҳанги кишвари забони асосии хориҷӣ шинос мекунад ва донишҳо, малакаҳо ва малакаҳоро, ки барои муоширати минбаъдаи байнифарҳангӣ ва касбӣ заруранд, ташаккул медиҳад.
Хатмкунандагон кӣ кор мекунанд?
Муаллим – шахсе, ки ба таълим ва тарбияи хонандагон машғул аст, одатан касбӣ омодашуда мебошад. Муаллим – пеш аз ҳама шахсе, ки ихтиёран масъулияти баландро барои тарбия ва таълими шахси дигар ба дӯш гирифта, ӯро ба шуури худ дохил карда, роҳбарии маънавии ӯро амалӣ менамояд; Тарҷумон – мутахассисе, ки матнҳо ё нутқи зинда аз як забон ба забони дигар тарҷума мекунад. Мутахассис бояд ҳар ду намуди тарҷумаро донад, аммо баъзе тарҷумонҳо дар як самт тахассус доранд. Ихтисосҳо: тарҷумони хаттӣ (тарҷумаи матнҳо, ҳуҷҷатҳо, китобҳоро иҷро мекунад); тарҷумони шифоҳӣ-синхронист (дар реҷаи вақти воқеӣ нутқро тарҷума мекунад, дар баромадҳо кор мекунад)
